29 Ocak 2010 Cuma
hayatımda sadece bir kere trene tek başıma bindiğimi hatırladım bu gün. aslında unutmuş da değildim. lisede sirkeciden cankurtaran'a kadar gitmiştim. trende ikinci kez oturacak boş bir yer bulabildiğim gündü. trende hiç tanımadığım biri ile konuştuğum tek gündü. biri, çantasından ismini daha önce duymadığım ve şimdi hatırlamadığım bir artist resmi çıkartıp kuaföre aynı modelde kestirdiği söylemiş ve nihayet o resimdeki kadına benzeyip benzemediğini sormuştu. mental durumundan epey endişe ettiğim genç kıza tam istediği cevabı vermiştim muhtelemen: "aa, evet gerçekten çok benzemişsin" sirkeciden sonra ilk durak cankurtaran olduğundan muhabbeti uzatma fırsatı bulamadan trenden indim. sonra 3 defa daha trene bindim izmit-istanbul arası. ama her hafta trene bindiğim zamanlar lise yıllarıydı. yatılı okurken çok sevdiğim 2 arkadaşımla beraber feneryolu'ndan adapazarı yönüne giderdik. hep kapı önünde ayakta dikilirdik. çok konuşur çok gülerdik bütün liseli kızlar gibi. en çok canan gülerdi. ama en son o inerdi trenden. ilk ben inerdim. en kısamız da bendim. deniz az biraz daha uzundu, canan gerçekten benden epey uzundu. perşembe gecesi yatakhanede bütün çantalarımın eteklerimin vesaire ceplerini boşaltır, tren bileti ve bir simit parasını ayırıp kalan bütün parayı kantinde yerdim. genelde anca bi çokomik-çay ikilisine yeterdi. çok kalmışsa bir de muzlu puding alırdım. genelde denizle beraber yerdik. cuma günlerini severdim. hem eve gideceğim için hem de o çok sevdiğim 2 arkadaşımla tren yolculukları çok keyifli olduğu için. bir sene sonra okulun yakınında bir eve taşındığımızdan tren yolculukları bitti.

5 yorum:

ruby dedi ki...

ee, sonra noldu?
kamuoyu merak içinde aydınlatınız lütfen.

Adsız dedi ki...

he okuyunca ben de sordum seslice. sonra deyu...tabi kimse duymadı benden başka.
lost fenomeni mi yapcan napcan. healk bunu istiyor. devam serisini yani. ama bak şimdi yazarken düşündüm de devam filmlerini hiç sevmedim ben. ve hiçbiri ilkinin yerini tutmadı. boş ver. ben merakımdan feragat ettim az önce:)
evet.

bu arada hazır öteki dost da gelmişken bencilce bir istek belki ama en azından ayda bir kez yazın. böylece ayda en az iki yazı okuyabiliriz. öyle yani.

muhabbetle.
f.

mq dedi ki...

sonrası, ne sonrası? tren yolculuklarının bitmesi iyi bir sondu bence.

Warrior dedi ki...

Üzülme mq, zaten herkes hayatında birkaç kez tren yolculuğu yapar, sonra arkadaşları gider, cebinde simit parasından daha çok parası olur ama gelecek geçmişin anlamını bugüne taşıyamaz malesef

Adsız dedi ki...

sonralardan nefret ediyorum... hep özlüyosun.

| Top ↑ |