hipotez - 1 : Canın sıkıldığında sebebini biliyorsan ve bunun için bişey yapamayacaksan yada yapmak da istemiyorsan, yani sonuçta hiç bir şey değişmeyecekse bu kötüdür. Çünkü sebepsiz gelen bir sıkıntı yine geldiği gibi sebepsizce gidebilir. Ama sebebini bildiğin sıkıntı, sen onu çözene kadar orda duracaktır, bunu bilirsin, bişey yapamazsın ve bütün bu hiç bir şey yapamayacağın sürede işte, o, yani sıkıntın, durduğu yerde duracaktır, içinde. (m.q.) bu yüzden sebebini bildiğin sıkıntılar bilmediklerinden daha kötüdür.
hipotez - 2 : sebepsiz sıkıntılar daha kötüdür. Sıkıntının belli bir sebebi varsa ama çözemeyeceksen, bunu kabullenebilirsin. Bazen biraz zor olabilir ama zamanla mümkün. (a.) Bilinmezlikle karşı karşıya kaldığındaysa daha çok kaybolmuş hissedersin kendini. Sebebini bilmediğinde yapabileceğin hiç bir şey yok yoktur ondan kurtulmak için, çaresizsindir. Sıkıntına kaybolmuşluk ve çaresizlik hisleri de eklenir. (yine m.q.) İşte bu yüzden sebebini bilmediğin sıkıntılar bildiklerinden daha kötüdür.
hipotez - 3 : (karma hipotez) sıkıntının sebebine ve kişiye göre değişir. (m.q.)
1 Nisan 2007 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
| Top ↑ |
5 yorum:
Aktüel'in son sayısında okumuştum.
Bir doktor,Allah'ın 99 esma-i hüsnasıyla insanların ruhsal yapılarını dirliğe ve sağlığa kavuşturuyormuş.
P halde
4. hipotez:Sıkıntıya mahal ve sebep yoktur.
:-)
o halde 4. hipotezi sıkıntıya sebep yoktur olarak değil de tüm sıkıntıların sebebi "O"nu bulamamaktır şeklinde ifade etsek daha güzel olur gibime geliyor..
tabiki 3.su sıkıntı var sıkıntı var kardeşim:)
aa bi de şu olayda var ben pireyi deve yaparım başkası deveyi pire bile yapmaz:)
en mantılısı 3.hıpotez bence:D
nefes al! kafanı kaldır ve çevrene bak. küçükken gezdiğin sokakları düşün. bütün sıkıntıların sebebi olsun olmasın burada kalacağını da hatırla.
elbet zor olacak ama mutluluk dediğin bir anlık değil mi? peki o anın en büyükleri büyük sıkıntılardan çıktıktan sonra değil mi? o zaman sıkıntıları mutluluğun habercisi say.
laf kalabalığı yapmak kolay ama sen yine de dediğimi yap, yaptığımı yapma!
"bütün sıkıntıların sebebi olsun olmasın burada kalacağını da hatırla."
nihayetinde buradasın ve burada olmayı kabullen artık diyorsunuz anladığım kadarıyla. sonuna kadar haklısıınız. insan ne diye yaralarını sürekli deşer ki. bırakınız yaralarınız kabuk baglasın, iyileşsin, oynamayın degil mi degil mi. yok, olmuyor iste. sanki yaralarım kapansa ben olmayacagım, kendim olmayacagım. öyle geliyor.
evet evet laf kalabalığı yapmak en kolayı. öyle ki laflarımız kalabalıklaştıkça hayattan uzaklaşıyor sanki. konuştukça konuştuklarımıza hayatlarımızda yer bulamıyoruz. "neden yapmadıklarınızı söylüyorsunuz" un muhatabı oluyoruz... bakınız yine laf kalabalığı yapıyorum ben de, ben bunu hep yapıyorum, ben de.
Yorum Gönder